Vakantie

Ondanks dat mijn ouders alweer even weg zijn en de vakantie daarmee ook al even voorbij is, wil ik dit toch nog met jullie delen! 
Wat is Ethiopië toch een fantastisch land. 

Maandag 15 mei zouden ze landen en ik zou ze rondom de lunch zien, want er moet natuurlijk gewoon gewerkt worden! Ha, mooi niet. Omdat ik 1.5 week in het hotel (Lakemark) heb gewoond en mijn ouders daar zouden gaan slapen, ben ik met de Hotel shuttle meegereden op weg naar het vliegveld. Uiteraard wist ik niet dat ik een paspoort nodig had en hebben we een kleine omweg moeten maken. Hoewel m'n moeder wel had verwacht dat ik ze op zou halen, was m'n vader toch wel (blij)verrast! Ik ga ze natuurlijk niet zomaar alleen de ochtend door laten brengen..

 Ik kreeg het naambordje in mijn handen gedrukt om zelf mijn ouders op te wachten ;) 
 

Nadat de koffers in het hotel gedropt waren, zijn wij met de Bajaj naar Desset Lodge geweest, waar je prachtig uitzicht hebt op het meer. Hier hebben mijn ouders hun eerste Shiro (standaard Ethiopisch gerecht) met enjera gegeten. Die middag moest ik wel echt aan het werk en hebben mijn ouders even kunnen bijslapen van de nachtvlucht. Ik heb ze die week Kuriftu laten zien, ze hebben een rondleiding gehad op de Peda campus (waar de aapjes rondlopen), we zijn naar Zeghe eiland geweest (monastery waar ik in de eerste week ook ben geweest), naar de waterval en we hebben gegeten bij Naky hotel (op de 7e verdieping, met prachtig uitzicht over Bahir Dar).

Met de gids en een plattelandsdame bij de waterval.
Ja, die brug moesten we écht over bij de waterval.

Achtervolgd door ezels bij de waterval.
Oude brug, door de Portugezen gebouwd, bij de waterval.
De waterval, schijnt in het regenseizoen veeeel indrukwekkender te zijn ;)
 Papa's eerste koffieceremonie @ Zeghe.
Monastery @ Zeghe.
Monastery @ Zeghe.
 

Natuurlijk hebben zij ook zo veel mogelijk vrienden leren kennen hier, waaronder Marieke en gezin, Belay, Diane, het team van HA, Jetli, Ivo, Jonas en de rest die ik ongetwijfeld vergeet .. Op zaterdag hebben zij mij helpen verhuizen naar de woning waar ik nu woon (veel beter!) en op zondag zijn wij begonnen met de échte vakantie: Lalibela en Gondar!

Uiteraard koffie tijdens het wachten op het vliegveld
 Het vliegtuig naar Lalibela
Omdat het palmpasen was toen wij vertrokken, hadden veel Ethiopiërs een palmpasen tak versiering
De eerste stop was Lalibela, wat bekend staat om de met de hand uitgehakte rotskerken (met hulp van engelen zoals ze zeggen, yeah right). Wij zijn hier van zondag t/m dinsdag gebleven. In eerste instantie wilden wij maar 1/1,5 dag naar Lalibela omdat je aan één volle dag genoeg zou hebben. Helaas gingen er geen eerdere vluchten en vlogen wij dinsdag terug. Een geluk bij een ongeluk, want hierdoor hebben wij nog 2 extra fantastische kerken gezien, die stiekem gaver waren dan de normale kerken van Lalibela .. 
Wij hadden een top gids, Misgan, die ons samen met de chauffeur van de privé auto 2,5 dag op sleeptouw heeft genomen. Er staan een hoop foto's in het mapje 'Vakantie' dus ik zal hier niet alles posten! Een aantal foto's horen er natuurlijk wel bij :)

 Onze gids! 

Van vliegveld naar centrum Lalibela; de verkoopdames op het uitzichtpunt

Dag 1 bestond uit alle 11 rotskerken in Lalibela zelf. 

Een priester die schilderijen maakte
Enchantment room, waar gezongen wordt door gelovigen
 

De sok van één van de gelovigen die stond de zingen

'S avonds zijn wij bij Kana restaurant gaan eten. Als toetje had m'n vader een fresh banana besteld, waarvan hij dacht dat het gefrituurd zou zijn. Ik vroeg mij af hoe het geserveerd zou worden en zei dat ik hard zou lachen als het een ongepelde banaan op een bordje zou zijn.. 

Op dag 2 zijn wij naar een grotkerk zo'n 43 km van de stad af geweest. De rit erheen van ongeveer 2,5 uur was prachtig! Eenmaal aangekomen moesten wij nog zo'n 45 minuten lopen. Wat een prachtige omgeving was dat, bijna sprookjesachtig mooi. De kerk was in een grot gebouwd en gaaf om te zien. Achter de kerk lagen duizenden lijken opgestapeld van pelgrims die de kerk hadden bezocht en daar wilden sterven. 

Bidstokken

De pelgrimlijken

Wij hebben geluncht bij het Ben Abeba restaurant, bekend om de Pie's en opgezet door een Ierse (of was het Schots?) dame. Met ontzettend mooi uitzicht vanaf het terras! 

Het foeilelijke Ben AbebaMet super uitzicht

Omdat we op de derde dag pas in de middag zouden vliegen, stelde Misgan voor om nog naar een rotskerk op 3200 meter hoogte te gaan. Aangezien de stad Lalibela nogal toeristisch was en niet heel bijzonder, hebben wij besloten maar naar de kerk te gaan! In verband met tijd (en luiheid) zijn wij met de auto omhoog gereden, om vervolgens nog een laatste stuk omhoog te lopen. Eenmaal boven was het uitzicht echt waanzinnig mooi. Een 'on top of the world' gevoel! 

Onderweg naar boven even stoppen voor het uitzicht

Op de terugweg hebben wij nog een echt plattelandshutje mogen bezoeken, ook erg leuk om een keer vanbinnen te zien. Gezellig in een kleihut slapen met het vee in één ruimte. 

De vrouw des huizes (of des kleihuts?)

Na de prachtige omgeving van Lalibela, zijn wij doorgevlogen naar Gondar. Hier hebben mijn ouders Suzan (een vriendin die ruim 2 jaar in Ethiopië woont) ontmoet en hebben wij 's avonds met Suus, Solomon (haar vriend), Ivo en Kelvin (vriend van Ivo, zij waren toevallig ook in Gondar) gegeten. Helaas was het eten vrij waardeloos, maar de avond was hilarisch en onvergetelijk! 

Lalibela: onderweg naar het vliegtuig naar Gondar
In de taxi

Even het hotel verkennen in Gondar

Ons avontuur begon al op het vliegveld, waar wij afgezet werden met de taxiprijs (ik wist de goede prijs, maar niemand wilde ons voor dat geld brengen helaas). Eenmaal in de taxi begon het ook nog eens super hard te regenen helaas. Gelijk sacho van de regen en de taxi en nog een beetje moe van het vele lopen in Lalibela, was het geen goede eerste indruk van Gondar. Omdat wij maar 1 dag in totaal hadden, hebben wij Suus ontmoet en zij wij het Haile Selassi paleis gaan bekijken, dit lag namelijk zo goed als naast ons hotel. Om heel eerlijk te zijn vonden wij er allemaal niet zo heel veel aan, haha. Het was wel fijn om even zonder gids rond te lopen en de boel op eigen houtje te verkennen.

Die avond was dus de memorabele diner avond met z'n allen! Het verse bananen verhaal is nog vaak ter sprake gekomen en heeft wat tranen over wat wangen laten biggelen. Zeker toen er een schaal gefrituurde bananen kwam (waarvan 1 'ding' een gefrituurde wortel bleek te zijn..) en daarna een hele schaal verse bananen! 

Sorry pap! 

De volgende ochtend zijn wij nog naar de Haile Selassi kerk geweest, die erg bekend is om het geschilderde plafond. Omdat wij weer wat opgeladen waren en goed hadden geslapen, was Gondar een stuk leuker geworden. De kerk hadden we wat groter verwacht, maar de tekeningen op het plafond waren inderdaad mooi om te zien. Stiekem vonden wij alledrie de gieren in de bomen rondom de kerk indrukwekkender. Er zaten een stuk of 20 gieren die de hele tijd heen en weer vlogen in de bomen. 
In de kerk was net een begrafenis klaar toen wij er liepen en de kist werd naar buiten gedragen. Op straat stonden honderden mensen te huilen en te joelen naar de overledene, toch wel apart om te zien hoe dat hier gaat! 

Omdat het zo druk was vanwege de begrafenis en alle Bajaj's bezet waren, zijn wij gaan lopen. Wel fijn om zo de stad een klein beetje te verkennen en rustig rond te lopen zonder de hele tijd kinderen achter je aan te hebben rennen die geld willen, een voetbal of pennen (zoals in Lalibela de HELE tijd).
 

Omdat ik me niet top voelde en we moe waren van alles, heb ik even rondgebeld en een privé auto geregeld die ons van Gondar naar Bahir Dar kon rijden. Toevallig was het dezelfde chauffeur die ons ook naar de watervallen had gebracht, die die ochtend vanuit Axum naar Gondar was gereden en rond de lunch leeg terug zou gaan naar Bahir Dar; het had zo moeten zijn. De rit was stukken beter dan met het lokale vervoer ruim 3 uur met locals in een busje zitten (en ook een stuk duurder).. De chauffeur stopte als wij wat moois wilde zien (zoals bijzondere ground Hornbill vogels) en mooie natuur.

De chauffeur wilde een selfie

Eenmaal terug in Bahir Dar voelde het een beetje als thuiskomen! Lekker rustig op straat, fijn om bekende dingen te zien en de weg weer te weten. M'n vader is aan het werk gezet bij Hidden Abilities om foto's te maken voor de nieuwe folder en m'n moeder kon lekker relaxen. Donderdag heb ik ze de gebbia (lokale en vooral heel erg drukke markt) laten zien. Op maandag en donderdag komt de vrachtwagen uit Addis met groenten die ze normaal niet hebben (broccoli, bloemkool, courgette, komkommer). 'S middags wilde het personeel van Hidden Abilities mijn ouders bedanken met een koffieceremonie, erg leuk! 

De gebbia

Addisey, TG2, Diane, TimTG2, Ayell, Abigiya, Meshi

Vrijdag vlogen m'n ouders helaas weer terug en hebben we nog een laatste dag bij Kuriftu gerelaxed. Ik ben meegegaan om ze uit te zwaaien op het vliegveld en toen stond ik er weer alleen voor. 

Het was superleuk om mijn ouders te laten zien wat ik hier allemaal doe, meemaak en met wie allemaal. Ook heel gaaf om meer van het land te zien, ondanks dat er nog 9 dingen op mijn lijstje staan die ik hier nog wil zien/doen. Dat wordt nog een keer terugkomen vrees ik. Toen mijn ouders weer weg waren was het voor mij een beetje bijkomen, uitslapen en aan mijn nieuwe huis wennen!

Pap, mam; bedankt voor de topvakantie hier, super leuk dat jullie langs zijn geweest! Ik ben vast genoeg vergeten en lang niet alle foto's staan hierbij, maar de leukste wel.